New kid on the fashion blog!

Πρωί...στη δουλειά...γμμφφ!
Να μου πεις...τι παραπονιέσαι...αφού εδώ κάθεσαι και γράφεις αντί να δουλεύεις...εντάξει το παραδέχομαι...χτες βγήκα, ξενύχτησα, ξύπνησα 7 το πρωί και ήρθα στη δουλειά...αφού όμως έκανα τις σημαντικές δουλειές, τώρα ήρθε η ώρα του κολοβαρέματος(χμμ...το κολοβάρεμα με ο ή με ω;;).

Γράφω γιατί μου κίνησε τη προσοχή ένα blog...fashion blog για την ακρίβεια!
Εξού και ο τίτλος της συγκεκριμένης ανάρτησης...
Πολύ κεφάτο, δημιουργικό και με πολλές φωτογραφίες και σχόλια που μας αρέσει να βλέπουμε και να διαβάζουμε!Keep up the good work!!!

Καλοκαίρι...σκάμε...και περιμένω πως και πως να έρθει το Σ/Κ να πάω για κανά μπάνιο...
Παρεπιπτόντως...τώρα το σκέφτηκα, ή μάλλον όχι, τίποτα ακόμα...θα σας κρατήσω σε αγωνία...εμμ...δηλαδή me, myself and I!
Kisses!

New record...

Lost in Wonderland...

Like Alice in Wonderland i am feeling kind of lost...

Αποφάσισα να αρχίσω να βλέπω τα πράγματα λίγο διαφορετικά...πιο χαλαρά(εντάξει μην πιστεύεται απόλυτα και μια Παρθένο γι'αυτό) αλλά σίγουρα να μην τα πολυσκέφτομαι τα πράγματα too much!

Εκτός των άλλων επειδή αυτή τη στιγμή στη ζωή μου δεν κάνω και κάτι, εννοώ ότι δεν εργάζομαι, παρακολουθώ κάποιο μεταπτυχιακό ή οτιδήποτε άλλο...για όλους λοιπόν αυτούς τους λόγους θεωρώ, φρονώ και πρεσβεύω ότι θα έπρεπε να αποκτήσω ένα σκοπό για να έχω κάτι να κάνω...να μην βαριέμαι!

Αύριο θα πάω για τρέξιμο...θα αρχίσω να ξυπνάω στισ 9:30 κάθε πρωί και θα βάλω στόχο να χάσω κιλά...θα το κάνουμε με αντίστροφη μέτρηση όμως...

Πρώτος στόχος θα είναι μέχρι το Πάσχα...δλδ 4 Απρίλη να έχω χάσει 6 κιλά...για την ακρίβεια είναι ακριβώς 28 μέρες, δλδ σχεδόν 4 βδομάδες, οπότε είναι παραπάνω από εφικτό!
Οπότε από αύριο ξεκινάμε σιγά-σιγά...πρώτο πράγμα να ζυγιστώ...μετά να δω τι διατροφή θα ακολουθήσω και τέλος παω για περπάτημα-τρέξιμο και μετά θα αρχίσω να κάνω πρόγραμμα να παίρνω τη μικρή από το σχολείο!

Επίσης μέχρι πριν το Πάσχα θέλω να μαζεύω σιγά-σιγά τα χαρτιά που χρειάζονται για αιτήσεις για μεταπτυχιακά και συστατικές επιστολές!

Η αναζήτηση δουλειάς φυσικά συνεχίζεται...και αυτά όλα είναι μια καλή αρχή!
Θα τα πούμε σύντομα αγαπητό μου ημερολόγιο!!!

couldn't get worst...or could it??

Ας βάλουμε ένα φωτεινό χρωμματάκι στα γράμματα σήμερα γιατί η μέρα δεν είναι και από τις καλύτερες και όσο να το κάνεις το χρώμα σου φτιάχνει τη διάθεση(λέμε τώρα).

Έχω να γράψω πολύ καιρό...ευελπιστούσα ότι θά'χω κανά αναγνώστη...αλλά μπα!τίποτα! Δεν πειράζει καλύτερα τώρα που το σκέφτομαι, γιατί να πάρω μαζί μου και τον υπόλοιπο κόσμο και να τον νταουνιάσω;(τα ελληνικά μας όσο πάνε και γίνονται καλύτερα)

Λοιπόν τι έλεγα; Α ναι σήμερα και χτες τσακωνόμουν όλη μέρα με τους γονείς μου(και όχι δεν είμαι ούτε 15 ούτε 17 χρονών...είμαι 24).Πόσο πιο τραγική μπορεί να γίνει η κατάσταση;Ειλικρινά πρέπει να ΄φυγω από δω μέσα και θα αλλάξει σίγουρα η κατάσταση,αφού δεν θα έχουμε αυτή την επαφή. Άρχισαν τα πρέπει τώρα...πρέπει να βρω δουλειά, πρέπει να κάνω μεταπτυχιακό, πρέπει να μετακομίσω σε δικό μου σπίτι, πρέπει να κλείσω το στόμα μου για να μην γίνουν χειρότερα τα πράγματα, πρέπει να κρατήσω τα νεύρα μου και να σκάσω, πρέπει να αδυνατίσω, πρέπει να είμαι ευγνώμων για ότι έχω, πρέπει να είμαι πάντα το κορίτσι που τα καταφέρνει καλά και είναι καλή με όλους, πρέπει να αυτοκτονήσω μάλλον μετά από όλα αυτά τα πρέπει...
Εντάξει το παραδέχομαι τα περισσότερα πρέπει τα βάζω εγώ στον εαυτό μου και δεν με υποχρεώνει κανείς...ίσως καλύτερα δεν με υποχρεώνει κανείς άμεσα αλλά έμμεσα;τι γίνεται όταν σε υποχρεώνουν έμμεσα;

Δεν ξέρω...αλήθεια δεν ξέρω τι γίνεται μέσα στο κεφάλι μου...και το χειρότερο είναι ότι δεν ξέρω πως να ξεμπερδέψω αυτό το κουβάρι μέσα στο κεφάλι μου.
Είμαι άδικη σε ότι αφορά στο σπίτι μου, πάντα εγώ έχω το άδικο...τι να πω ίσως και να είναι αλήθεια...έχω βαρεθεί...

Point zero!

Ζήτω οι δικαιολογίες!

Αγαπητό μου ημερολόγιο,
είναι γεγονός, αν δεν το πάρεις απόφαση και δεν σηκωθείς από τον καναπέ που'χεις βουλιάξει το Σ/κ δεν πρόκειται να νιώσεις καλύτερα. Γι' αυτό λοιπόν και εγώ κανόνικα ποτάκι σήμερα, όχι με ιδιαίτερη όρεξη αρχικά αλλά με το που μπήκα στη διαδικασία του μπάνιου άρχισα να παίρνω τα πάνω μου!
Σηκώθηκα λοιπόν νωχελικά αρχικά αλλά στην συνέχεια με περισσότερο νεύρο, διάλεξα και ένα ωραίο φορεματάκι(ενώ συνήθως στις κακές μέρες τη βγάζω με τζην και φούτεράκια), τις ωραίες καμηλό μπότες μου, βάφτηκα, έφτιαξα μαλλί και έξω απτή πόρτα. Νιώθεις διαφορετικά όπως και να το κάνεις και όχι τόσο λόγω φορέματος όσο εξαιτίας της διαφορετικής διάθεσης. Μ' αρέσουν αυτές οι εξάρσεις, πάντα είναι ευπρόσδεκτες μετά από 3ήμερα μίνι-κατάθλιψης.
Σου δίνουν ένα σκοπό, να ας πούμε σήμερα αποφάσισα για 4η φορά αυτή τη βδομάδα ότι θα ξεκινήσω δίαιτα. Δεν είναι και λίγο, αν και κάποια από αυτές τις μέρες θα πρέπει να αρχίσω να ακούω τι λέω και ίσως να κάνω και ότι λέω. Τουλάχιστον στο θέμα της δίαιτας, ή μάλλον συγνώμη σωστής διατροφής, έχω καταντήσει σαν τους πολιτικούς: Θα,θα,θα....
Η αλήθεια είναι ότι πάντα ξεκινώ με όλες τις καλές προθέσεις του κόσμου, αυτό το μετά με χαλάει...μετά από 2 μέρες, 2 βδομάδες άντε το πολύ 2 μήνες τα παρατάω. Δεν φταίω εγώ(λέω πάντα στον εαυτό μου) είναι που παθαίνω συχνά πολλές ερωτικές απογοητεύσεις. Είναι μια καλή δικαιολογία δεν μπορείτε να πείτε.
Φυσικά και φταίνε πάντα οι άλλοι, αφού μπορώ να τους κατηγορώ ποιος ο λόγος να κατηγορήσω τον εαυτό μου; Όλοι έτσι κάνουν, και συ και συ ναι και συ πίσω στη γωνία που με κοιτάς με στραβό μάτι.
Ζήτω λοιπόν οι δικαιολογίες!

Φθινοπώριασε!

...ας συνεχίσουμε από εκεί που το αφήσαμε, με περισσότερη διάθεση!!! Όχι δεν άλλαξε κατι,απλά μιλώντας με 2-3 φίλους παλιούς, σ'εμένα προσωπικά ανεβαίνει το κεφι...
Τί έλεγα;
Α ναι, φθινοπώριασε, επιτέλους...χρειάζεται να μπούμε λίγο σε διάθεση φθινοπωρινή, όλο αυτό το καλοκαίρι καταντάει βαρετό στα τέλη Οκτώβρη, το λέω εγώ αυτό που ζώ για τα καλοκαίρια και μισώ τη βροχή πιο πολύ και από τις γάτες. Θέλω να ξεκινήσει ο κόσμος να πηγαίνει ξανά στους κινηματογράφους, τους κλειστούς, δεν είμαι ιδιαίτερα φαν των καλοκαιρινών(που χρειάζεται να κουβαλάς ενα μπουκαλάκι αντικουνουπικό μαζί), με μια ζεστή σοκολάτα στο χέρι ή τα ζαχαρωτά ή ποπ-κορν ή και όλα αυτά μαζί, ανατριχιάζω και μόνο που το σκέφτομαι.
Βασική προυπόθεση βέβαια είναι και η καλή ταινία και ένας κινηματογράφος όχι τόσο μαζικός. Σε αυτό το σημείο λοιπόν παίρνω πίσω αυτό που είπα για τους θερινούς, γιατί ομολογουμένως ένας απο τους καλύτερους κινηματογράφους είναι η Δεξαμενή κάτω απτό Λυκαβητό, θερινός.
Από τους χειμερινούς σίγουρα πρωτιά παίρνει το Αττικόν!Τι άιθουσα Θεέ μου, φέτος πήγα πρώτη φορά στις Νύχτες Πρεμιέρας, για το Julie-Julia(by the way Meryl Strip unbelievable), αρχικά δεν το περίμενα αυτό που είδα. Μετά το πρώτο σοκ, οδεύω προς τον εξώστη που είχα θέση(πρώτη φορά μόνη μου) και με συνοδεύει ο ταξιθέτης σε μια θέση σε ξεχωριστό μπαλκόνι, πιο πανοραμικά δεν γινόταν!!!Πολύ την απόλαυσα τη ταινία:)

Αυτά για τους κινηματογράφους, παρεπιπτόντως δεν ξέρω για εσάς αλλά αυτήν ακρίβως τη στιγμή που με πιάνει αυτή η διάθεση να βλέπω ταινίες, να μένω σπίτι και να βγαίνω μόνο για ταινία, νομίζω μπορεί να εξηγηθεί μόνο ώς κατάθλιψη μετακαλοκαιρινή, δεν γίνεται κάθε Οκτώβρη το ίδιο πράγμα.
Ας ελπίσουμε αυτή τη φορά να κρατήσει μόνο μέχρι τα μέσα Δεκέμβρη, γιατί αυτή η παροιμία που κυνηγάει τους χειμώνες μου, χωρίς να την εκπληρώνω: Κρύο, καιρός για 2, θα με στοιχειώνει για πολύ ακόμα.